جشنواره نفت و رسانه؛ عرصه جلب اعتماد مجدد مدیران صنعت نفت و خبرنگاران

ویژه‌نامه دنیای اقتصاد در سال 1381 ابتدای کار تخصصی وی در حوزه نفت بوده و ادامه این روند در روزنامه عصراقتصاد به عنوان خبرنگار انرژی پیگیری شده‌است. جزایری چهار سال بعد به عنوان معاون سردبیر از روزنامه عصر اقتصاد جدا شده و با سمت مسئول حوزه و صفحه انرژی به همکاری با روزنامه سرمایه پرداخت.

روزنامه‌های گسترش‌صنعت، خورشید، شرق و سایت خبری خبرآنلاین دیگر رسانه‌هایی بودند که جزایری در آنها قلم زد.

وی همچنین در این مدت در اکثر ماهنامه‌های انرژی کشور از جمله ماهنامه نفت و نیرو به عنوان قائم مقام مدیر مسئول و عصر انرژی به عنوان سردبیر فعالیت کرده‌ و هم‌اکنون در روزنامه شرق مشغول فعالیت است.

به بهانه برگزاری چهارمین جشنواره نفت و رسانه، نظر او را راجع به جشنواره جویا شدیم:

به نظر شما ضرورت برگزاری جشنواره نفت و رسانه چیست؟

برگزاری جشنواره‌هایی چون نفت و رسانه از دو جهت قابل تامل است. از یک سو متاسفانه طی سالیان گذشته به جهت تخصصی بودن این صنعت و ارائه آمارهای ضد و نقیض از سوی برخی از خبرنگاران و ورود خبرنگاران غیرمتخصص به این عرصه، بسیاری از مدیران و متخصصان صنعت نفت اعتماد خود را نسبت به خبرنگاران و نویسندگان این صنعت از دست داده‌اند و شاید این جشنواره به نوعی بتواند محفلی برای آشتی مدیران و خبرنگاران تلقی شود. چرا که این جشنواره می‌تواند فضایی باشد برای آشنایی مدیران صنعت نفت با برگزیدگان رسانه و بتوانند به نوعی با اعتماد به این نویسندگان بار دیگر فضای مسالمت‌آمیزی را بین رسانه و مدیران نفتی تجربه کرد. از سویی دیگر، برگزاری این جشنواره می‌تواند به ارائه آمارهای درست و دقیق و رشد خبرنگاران در این عرصه کمکی شایان تلقی شود. چرا که در حال حاضر اغلب خبرنگاران این عرصه بدون تخصص سعی بر نقد و تحلیل عرصه نفت دارند و متاسفانه این تحلیل‌های نادرست به عنوان مثال در نقدهای نمایندگان مجلس و برخی از مدیران نیز به چشم می‌خورد. چرا که القای تحلیل‌های نادرست در رسانه‌ها قطعاً در تصمیم‌گیری‌های مهم نیز تاثیرگذاراست. به عنوان مثال تحلیل‌های نادرست در مساله عربستان و نشست اخیر اوپک تنها نتیجه‌ای که در برداشت زیرسوال بردن وزیر نفت کشورمان به دلیل عدم مقاومت در مقابل عربستان در این نشست بود و همین امر باعث شد کار تا جایی پیش برود که رئیس‌جمهور نیز از عملکرد عربستان گلایه کند. در حالیکه ارزیابی بازار و عکس‌العمل‌های کشورهای مصرف‌کننده و بررسی اوضاع جهانی تنها ما را به این نتیجه می‌رساند که عربستان به دنبال خصومت شخصی با ایران نیست و تنها به دنبال منافع خود است و چون 11 میلیون ظرفیت تولید دارد پایین بودن قیمت را جبران می‌کند. در این بین به جای پرداختن به اشتباه مهندس زنگنه به نظر بنده باید خبرنگاران ما به دنبال زیر فشار گذاشتن دولت در راستای افزایش ظرفیت تولید باشند تا زیرسوال بردن عملکرد یک وزیر در یک جلسه بین‌المللی.

تاثیر این جشنواره را در ارتقا کیفیت مطالبی که در حوزه صنعت نفت منتشر می‌شوند، چگونه ارزیابی می‌کنید؟

قطعاً این جشنواره می‌تواند تاثیر بسیار مثبتی را بر عملکرد نفت‌نویسان بگذارد. همانطور که در پاسخ به سوال قبلی شما اشاره کردم یکی از بزرگترین مشکلات نفت‌نویسان ما نداشتن اطلاعات کافی برای نقد یک موضوع است که فکر می‌کنم با کمی تحقیق و بررسی می‌توان این اشتباهات را به حداقل رساند. بنده با وجود فعالیت 14 ساله در این صنعت هنوز هم وقتی در تلاش برای نقد یک موضوع هستم در حالت عادی یک تا دو روز را به تحقیق و صحبت با کارشناسان خبره آن حوزه سپری می‌کنم و تنها در اینصورت دست به قلم خواهم شد. چرا که فکر می‌کنم خبرنگاران ما با توجه به تمام عوامل بیرونی شامل مسایل داخلی و جهان بیرون باید دست به نقد بازار بالاخص بازار جهانی نفت بزنند. هر چند که باید متذکر شوم که قطعاً نفت‌نویسانی چون ما نیز از اشتباه به دور نیستند و شاید پیش بیاید که با وجود تحقیقات بسیار، باز هم تحلیلی ارائه شود که با واقعیت چندان تطبیقی نداشته‌باشد اما به هرحال نقدی که با بررسی بازار صورت بگیرد بهتر از نقدی است که تنها عوامل داخلی را هدف گرفته‌است.

آیا به نظر شما این جشنواره بایستی تداوم داشته‌باشد؟ در صورت مثبت بودن جواب، تداوم این جشنواره را در چه فاصله زمانی موثرتر می‌دانید؟

قطعاً اینگونه جشنواره‌ها می‌تواند به ارتقای سطح دانش و اطلاعات خبرنگاران و نفت‌نویسان کشور کمکی شایسته باشد. فکر می‌کنم یکساله بودن جشنواره مناسب است.

 با توجه به فرصت باقی‌مانده، پیشنهاد شما برای افزودن بخش‌هایی به سرفصل‌های جشنواره چیست؟

فکر می‌کنم اگر بخشی به جشنواره افزوده است مبنی بر به نقد کشیدن تحلیل‌های خبرنگاران شاید بتوان به رسالت توسعه دانش نفت در میان نفت‌نویسان کمک بسزایی باشد. اگر چه سازوکار این بخش از پیچیدگی‌های خاص خود برخوردار است و باید حساسیت بیشتری در اجرای آن به خرج داد. در این بخش می‌توان رسانه‌ها را به نقد کشید و در حاشیه جشنواره به انتخاب اخباری دست زد که تحلیلی اشتباه در آنها ارائه شده‌است که این امر می‌تواند به افزایش دانش خبرنگاران حاضر در این جشنواره بیفزاید ضمن آنکه می‌توان مسئولان رسانه‌ها را نسبت به انتخاب خبرنگاری شایسته و با تخصص ترغیب کرد تا شاید در جشنواره نفت، نام آنها به عنوان رسانه‌ای با تحلیل‌های نادرست برده نشود. هرچند که شاید این پیشنهاد جایزه‌ای نداشته‌باشد و یا شاید هم به بهترین رسانه جایزه‌ای داده‌شود اما می‌تواند توجه مسئولان رسانه‌ها را به اهمیت این جشنواره و تاثیرگذاری آن و انتخاب خبرنگاران خبره در این بخش جلب کند و این خود رقابتی در میان رسانه‌ها بدل می‌شود.